<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Projekt z dnia 7.04.2008 r.

Ustawa z dnia.........................2008 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw<!--sizeo:1--><span style="font-size:8pt;line-height:100%"><!--/sizeo-->1<!--sizec--></span><!--/sizec-->)

Art. 1.
W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn.zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:

1)        w art. 1  ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Celem kontroli skarbowej jest również badanie zgodności z prawem gospodarowania mieniem innych państwowych osób prawnych oraz zapobieganie i ujawnianie przestępstw określonych w art. 228-231 Kodeksu karnego wśród osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.”;
2)        w art. 2:
a)        w ust. 1:
- pkt 2-4 otrzymują brzmienie:
„2) ujawnianie i kontrola niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej;
3) kontrola źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych;
4) kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z międzynarodowych instytucji finansowych;”,
- pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) audyt gospodarowania środkami publicznymi, niepodlegającymi zwrotowi, pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz innych źródeł zagranicznych, w tym certyfikacja i wydawanie deklaracji zamknięcia;”,
- uchyla się pkt 12, 13, 15 i 17,

b)        po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Do zakresu kontroli skarbowej należy również orzekanie o odpowiedzialności osób trzecich na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.3)), w związku z prowadzonymi przez organy kontroli skarbowej postępowaniami kontrolnymi.”,

c)        ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W ramach kontroli skarbowej prowadzonej w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - 3, badaniu podlega również rzetelność deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania zobowiązań podatkowych stanowiących dochód jednostek samorządu terytorialnego.”,

d)        uchyla się ust. 3;

3)        art. 2a otrzymuje brzmienie:
„Art. 2a. 1. Do zadań kontroli skarbowej należy również:
1)        prowadzenie działalności analitycznej i prognostycznej w odniesieniu do negatywnych zjawisk występujących w obszarze właściwości kontroli skarbowej oraz przedstawianie w tym zakresie informacji i analiz organom administracji rządowej;
2)        zapewnianie ochrony fizycznej i technicznej inspektorom i pracownikom, a za zgodą Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej także innym organom i instytucjom państwowym.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykonują wyodrębnione komórki kontroli skarbowej, o których mowa w art. 11g ust. 1.”;


4)        art. 3a otrzymuje brzmienie:
„Art. 3a. 1. Audyt gospodarowania środkami publicznymi, niepodlegającymi zwrotowi, pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz innych źródeł zagranicznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7, obejmuje sprawdzenie:
1) skuteczności funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli;
2) prawidłowości rachunków;
3) prawidłowości i zgodności z prawem wydatków;
4) wywiązywania się z warunków finansowania pomocy z tych środków.
2. Audyt przeprowadzany jest w:
1) instytucjach zarządzających, certyfikujących, pośredniczących, wdrażających, instytucji płatniczej oraz agencjach płatniczych, o których mowa w odrębnych przepisach;
2) podmiotach i jednostkach organizacyjnych wydatkujących, przekazujących i otrzymujących środki, o których mowa ust. 1;
3) podmiotach i jednostkach zobowiązanych do wywiązywania się z warunków, o których mowa ust. 1 pkt 4
- zwanych dalej „audytowanymi”.
3. Audyt, o którym mowa w ust. 1, wykonywany jest zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu.
4. Audyt, o którym mowa w ust. 1 wykonuje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Czynności w zakresie audytu, o którym mowa w ust. 1, wykonują inspektorzy i pracownicy zatrudnieni w wyodrębnionej komórce, o której mowa w art. 10 ust. 3 lub w urzędach kontroli skarbowej, na podstawie upoważnienia wydanego przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub z jego upoważnienia przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej.
6. Po przeprowadzeniu audytu, o którym mowa w ust. 1, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub z jego upoważnienia dyrektor urzędu kontroli skarbowej wydaje sprawozdanie lub opinię, w tym certyfikat i deklarację zamknięcia.
7. Sprawozdanie doręcza się audytowanemu oraz podmiotom wymienionym w art. 34a ust. 5 pkt 6a.
8. Inspektor lub pracownik, w związku z wykonywaniem czynności w zakresie audytu, o którym mowa w ust. 1, może zażądać od beneficjentów środków publicznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 lub ich kontrahentów przedstawienia dokumentów w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności oraz przeprowadzić oględziny. Z czynności tych sporządza się protokół.
9.  W zakresie audytu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów rozdziału 3 niniejszej ustawy, z wyjątkiem art. 13 ust. 6 i 8, art. 13c i art. 31 stosowanych odpowiednio, oraz przepisów działu VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem art. 285a-287 i art. 289 stosowanych odpowiednio.”;


5)        w art. 4 w ust. 1:
a)        pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) podmioty działające z udziałem Skarbu Państwa, podmioty wykorzystujące mienie przekazane przez Skarb Państwa oraz sprywatyzowane mienie Skarbu Państwa.”,

b)        uchyla się pkt 8,

c)        dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9)        osoby trzecie, o których mowa w art. 110-117 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.”;


6)        w art. 6:
a)        po ust. 2a dodaje się ust. 2b-2c w brzmieniu:
„2b. Inspektor jako organ postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe może upoważnić, wskazanych przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej, pracowników do wykonywania pod swoim nadzorem czynności procesowych z wyłączeniem:
1)        czynności wymagających wydania postanowienia;
2)        prowadzenia postępowania mandatowego;
3)        wystąpień do sądu, w szczególności wnoszenia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, sporządzania i wnoszenia aktu oskarżenia;
4)        sporządzania i przesyłania aktu oskarżenia wraz z aktami sprawy prokuratorowi.
2c. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej jako organ nadrzędny nad organem postępowania przygotowawczego może upoważnić pracownika komórki organizacyjnej, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwej w sprawach nadzoru nad postępowaniami karnymi skarbowymi prowadzonymi przez inspektorów kontroli skarbowej do wykonywania w jego imieniu uprawnień wynikających z przepisów Kodeksu karnego skarbowego.”,

b)        ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Inspektorów mianuje i odwołuje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej.”;


7)        w art. 7:
a)        ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przy wykonywaniu swoich zadań organy kontroli skarbowej korzystają z informacji gromadzonych w zbiorach danych, przez organy celne i podatkowe oraz przez organy władzy publicznej, inne organy administracji rządowej i samorządowej, a także państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, w szczególności z Ewidencji Działalności Gospodarczej, Krajowego Rejestru Karnego, Krajowego Rejestru Sądowego, Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, Rejestru Podmiotów Gospodarki Narodowej, Centralnego Rejestru Ubezpieczonych, Centralnego Rejestru Płatników Składek, rejestrów gruntów i budynków oraz rejestrów ksiąg wieczystych, w tym również z danych w formie zapisu elektronicznego, z zastrzeżeniem zachowania zasad określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.”,

b)        po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Organy oraz jednostki organizacyjne prowadzące zbiory danych, o których mowa w ust. 1, mogą wyrazić zgodę na udostępnianie drogą elektroniczną informacji zgromadzonych w tych zbiorach określonym jednostkom organizacyjnym kontroli skarbowej, bez konieczności składania wymaganych odrębnymi przepisami wniosków lub zapytań, jeżeli jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywania zadań albo prowadzonej działalności, a jednostka ta posiada:
1)        urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał;
2)        zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające dostęp do danych osobom nieuprawnionym.”;


       art. 7b otrzymuje brzmienie:
„Art. 7b. Organy kontroli skarbowej mogą zbierać i wykorzystywać w celu realizacji ustawowych zadań informacje, w tym dane osobowe, oraz przetwarzać je w rozumieniu przepisów o ochronie danych osobowych, także bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczą. Administrator danych jest obowiązany nieodpłatnie udostępnić wszelkie żądane informacje, w tym dane osobowe, organowi kontroli skarbowej albo upoważnionym pracownikom tego organu. Informacja o udostępnieniu tych danych podlega ochronie zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.”;


9)        po art. 7b dodaje się art. 7c w brzmieniu:
„Art. 7c. 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wystąpić do instytucji finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 1- 3a, z żądaniem udostępnienia i przekazania danych identyfikujących posiadacza rachunku bankowego, jeżeli organ kontroli skarbowej posiada wiarygodne informacje, że osoba posługująca się tym rachunkiem prowadzi niezgłoszoną działalność gospodarczą lub uzyskuje dochody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.
2. Na żądanie organu kontroli skarbowej, wydawca i redaktor dziennika lub czasopisma, administrator lub właściciel strony internetowej, administrator lub właściciel serwisu, właściciel serwera oraz podmiot świadczący usługi utrzymania domen i stron internetowych są obowiązani do udzielania wszelkich posiadanych informacji o nazwach i adresach przedsiębiorców lub nazwiskach i adresach osób fizycznych zamieszczających ogłoszenia i reklamy lub zawierających inne informacje świadczące o prowadzeniu przez nich działalności gospodarczej, pozwalających na ich identyfikację.”;


10)        w art. 8:
a)        ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Do wyłączenia organu kontroli skarbowej stosuje się odpowiednio art. 130 § 1 pkt 1-5, 7 i 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.”,

b)        ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Do konkursu mogą przystąpić wyłącznie osoby, które:
1)        posiadają wyższe wykształcenie;
2)        złożyły egzamin kwalifikacyjny, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 5 lub są wpisane na listę doradców podatkowych.”;


11)        art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Jednostkami organizacyjnymi kontroli skarbowej są urzędy kontroli skarbowej i urząd obsługujący ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia:
1)        siedziby urzędów kontroli skarbowej;
2)        organizację urzędów kontroli skarbowej
- zapewniając sprawne wykonywanie zadań kontroli skarbowej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze zarządzenia, nadaje statut urzędom kontroli skarbowej.”;


12)        art. 9a otrzymuje brzmienie:
„Art. 9a. 1. Właściwość miejscową dyrektorów urzędów kontroli skarbowej określa się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby kontrolowanego, nawet jeżeli odrębne przepisy przewidują inne kryteria wyznaczania właściwości miejscowej, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 pkt 11 i 12.
2. Organem kontroli skarbowej właściwym miejscowo w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest organ właściwy miejscowo do wydania decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 lit a.
3. Właściwość miejscowa dyrektora urzędu kontroli skarbowej obejmuje województwo, na obszarze którego znajduje się siedziba urzędu, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową dyrektorów urzędów kontroli skarbowej w sposób odmienny niż określony w ust. 3, uwzględniając przypadki określenia właściwości miejscowej dyrektora urzędu kontroli skarbowej również na obszarze kilku województw lub ich części, mając na uwadze potrzebę zapewnienia właściwej organizacji wykonywania zadań z zakresu kontroli skarbowej oraz konieczność zapobiegania równoczesnemu podejmowaniu czynności przez organy kontroli skarbowej.
5. Właściwość miejscowa Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej obejmuje całe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Jeżeli nie można ustalić właściwego dyrektora urzędu kontroli skarbowej, właściwym organem jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Przepisy art. 10 ust. 1 pkt 11 i 12 stosuje się odpowiednio.
7. Jeżeli podmiot posiada oddziały (zakłady) na terenie działania innego urzędu kontroli skarbowej niż właściwy dla siedziby tego podmiotu, do przeprowadzenia czynności kontrolnych w tym oddziale (zakładzie) uprawniony jest również inspektor upoważniony przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej właściwego ze względu na miejsce położenia tego oddziału (zakładu).
8. Organ kontroli skarbowej właściwy miejscowo w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego pozostaje właściwy aż do dnia jego zakończenia, chociażby w toku postępowania zmieniły się podstawy właściwości.
9. Jeżeli kontrola dotyczy okresu, w którym właściwym miejscowo był inny organ kontroli skarbowej niż w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego, właściwym do prowadzenia postępowania za cały okres objęty kontrolą jest dyrektor urzędu kontroli skarbowej właściwy miejscowo w dniu wszczęcia tego postępowania.”;


13)        w art. 10 :
a)        w ust. 2:
- pkt 1a otrzymuje brzmienie:
„1a)        sprawuje kontrolę jednostek organizacyjnych administracji celnej, podatkowej oraz kontroli skarbowej podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w tym urzędu obsługującego tego ministra;”,
- pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) upoważnia inspektorów i pracowników zatrudnionych lub oddelegowanych do wykonywania zadań służbowych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych do przeprowadzania czynności kontrolnych, a także, w uzasadnionych przypadkach, decyduje o zmianie inspektora lub pracownika prowadzącego czynności kontrolne;”,
- uchyla się pkt 7,
- dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu:
„11) może zlecić dyrektorom urzędów kontroli skarbowej wszczęcie postępowania kontrolnego, kontroli podatkowej lub przeprowadzenie innej czynności w sprawach z zakresu kontroli skarbowej, także poza obszarem terytorialnego zasięgu działania dyrektora urzędu kontroli skarbowej;
12) może przekazać postępowanie kontrolne, kontrolę podatkową lub przeprowadzenie innej czynności w sprawach z zakresu kontroli skarbowej, w tym o których mowa w pkt 11 do dalszego prowadzenia innemu dyrektorowi urzędu kontroli skarbowej, który zawiadamia o przekazaniu kontrolowanego. Podjęte w postępowaniu kontrolnym lub kontroli podatkowej czynności pozostają w mocy.”,

b)        uchyla się ust. 2a,

c)        ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania określone w ustawie przy pomocy komórek organizacyjnych wyodrębnionych w tym celu w strukturze urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz koordynuje ich prace.”,

d)        dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady podejmowania i organizację kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 1a, oraz szczegółowe zasady i tryb postępowania w tym zakresie, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawności i skuteczności przeprowadzania kontroli, uwzględniając zakres nadzoru sprawowanego przez organy administracji celnej i podatkowej.”;


14)        w art. 11 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) dokonuje w uzasadnionych przypadkach zmiany inspektora lub pracownika prowadzącego czynności kontrolne;”;

15)        w art. 11a:
a)        ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Inspektorzy i pracownicy mają prawo:
1)        legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
2)        zatrzymywania i przeszukiwania osób oraz przeszukiwania pomieszczeń, bagażu i ładunku w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i Kodeksu karnego skarbowego;
3)        zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych w celu przeprowadzenia kontroli przewożonych towarów lub dokumentów przewozowych dotyczących tych towarów, a także badania towarów i pobierania ich próbek, oraz przeprowadzenia kontroli rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego;
4) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek organizacyjnych, przedsiębiorców i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.”,

b)        po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 przysługują inspektorom i pracownikom wyłącznie w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 2a ust. 1 pkt 2 oraz art. 3 pkt 4.”;


16)        w art. 11c ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb, warunki i sposób  wykonywania czynności, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 1-3 i ust. 2 oraz tryb przeprowadzania czynności, o których mowa w art. 11b ust. 4, sposób i tryb współpracy z Policją w tym zakresie oraz wzory dokumentów stosowanych w sprawach zatrzymania osoby i kontroli rodzaju paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego, uwzględniając w szczególności zapewnienie ich sprawności i skuteczności oraz zasady zatrzymywania pojazdów obowiązujące w Policji.”;


17)        w art. 11d ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Inspektorzy i pracownicy mogą stosować środki przymusu bezpośredniego wobec osób niepodporządkowujących się ich poleceniom wydanym w zakresie określonym w art. 11a ust. 1a.”;


18)        po art. 11e dodaje się art. 11ea w brzmieniu:
„Art. 11ea. 1. Środki przymusu bezpośredniego powinny być stosowane przez inspektorów i pracowników w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się poleceniom wydanym na podstawie prawa albo skuteczne odparcie bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora, pracownika lub mienie powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość.
2. Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu.
3. Odstępuje się od stosowania środków przymusu, gdy osoba, wobec której zastosowano te środki, podporządkowała się wydanym poleceniom.
4. Wobec kobiet o widocznej ciąży, osób o widocznym kalectwie lub w podeszłym wieku oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 13 lat, można stosować siłę fizyczną wyłącznie w postaci chwytów obezwładniających.
5. Nie stosuje się kajdanek wobec osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat.
6. Nie wolno stosować pałki wobec osób stawiających bierny opór, chyba że zastosowanie siły fizycznej okazało się bezskuteczne.”;


19)        w art. 11g :
a)        ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Uprawnienia, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 11d ust. 1, art. 11e ust. 1 i art. 11f ust. 1, przysługują inspektorom i pracownikom zatrudnionym w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej. Inspektorom i pracownikom tym przysługuje umundurowanie służbowe i broń służbowa.”,

b)        w ust. 4 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a)        tryb zakupu broni służbowej i amunicji;”;


20)        po art. 11g dodaje się art. 11h w brzmieniu:
„Art. 11h. 1. Osoby zatrudnione w komórkach, o których mowa w art. 11g ust. 1, mogą być skierowane z urzędu lub na własną prośbę na badania lekarskie lub psychologiczne, w celu określenia ich stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pracy w tych komórkach.
2. Osoby, o których mowa w art. 11g ust. 1, mogą być również poddane badaniom psychofizjologicznym. O skierowaniu na badania decyduje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Decyzja Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej nie wymaga uzasadnienia.”;


21)        w art. 13:
a)        po ust. 2 dodaje się ust.2a w brzmieniu:
„2a. Jeżeli decyzja, o której mowa w art. 24 ust. 1 nie została doręczona w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego, nie nalicza się odsetek za zwłokę za okres od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego do dnia doręczenia decyzji.”,

b)        ust. 8-10 otrzymuje brzmienie:
„8.  W czynnościach kontrolnych mogą uczestniczyć osoby uprawnione na podstawie zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, w tym także przedstawiciele organów Wspólnoty oraz, w zakresie realizacji wspólnych programów finansowanych ze środków publicznych pochodzących z Unii Europejskiej, przedstawiciele innych państw.
9. Jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, kontrola podatkowa może być wszczęta, po okazaniu legitymacji służbowych i znaków identyfikacyjnych:
1)        kontrolowanemu albo;
2)        pracownikowi kontrolowanego lub innej osobie wykonującej czynności na rzecz kontrolowanego w miejscu wszczęcia kontroli, jeżeli kontrolowany jest nieobecny w momencie wszczęcia kontroli.
10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio art. 284a § 2 - 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.”;


22)        art. 13b otrzymuje brzmienie:
„Art. 13b. 1. Inspektor lub pracownik, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym lub kontrolą podatkową, może zażądać od kontrahentów kontrolowanego, z wyjątkiem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym postępowaniem kontrolnym lub kontrolą podatkową, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. Z czynności tych sporządza się protokół.
2. Za kontrahentów kontrolowanego uważa się także inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą uczestniczące w dostawie tego samego towaru lub usługi, jeżeli kontrolowany dostarcza towar lub usługę bezpośrednio ostatniemu w kolejności podmiotowi nabywającemu towar.
3. Jeżeli miejsce zamieszkania, siedziba lub miejsce wykonywania działalności kontrahenta kontrolowanego znajdują się poza obszarem działania organu kontroli skarbowej, czynności, o których mowa w ust. 1, na zlecenie tego organu może przeprowadzić także inspektor lub pracownik upoważniony przez organ kontroli skarbowej właściwy miejscowo.”;


23)        po art. 13b dodaje się art. 13c w brzmieniu:
„Art. 13c. Inspektor lub pracownik, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym lub kontrolą podatkową, jest uprawniony do żądania przedstawienia dokumentów i dokonywania oględzin we wszystkich miejscach realizacji projektu finansowanego ze środków publicznych pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, w zakresie objętym postępowaniem kontrolnym lub kontrolą podatkową. Jeżeli miejsce realizacji projektu znajduje się poza obszarem działania organu kontroli skarbowej, czynności na zlecenie tego organu może przeprowadzić także inspektor lub pracownik upoważniony przez organ kontroli skarbowej właściwy miejscowo.”;


24)        uchyla się art. 14b;


25)        w art. 14c ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Organ podatkowy niezwłocznie informuje właściwy organ kontroli skarbowej o złożeniu korygującej deklaracji zgodnie z ust. 2 oraz o skorygowaniu przez kontrolowanego korygującej deklaracji.”;


26)        art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24.  1. Organ kontroli skarbowej kończy postępowanie kontrolne:
1)        decyzją w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, gdy ustalenia dotyczą:
a)        podatków, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, oraz podatku akcyzowego,
b)        opłat i niepodatkowych należności budżetu państwa, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a;
2)        wynikiem kontroli, gdy:
a)        ustalenia dotyczą nieprawidłowości w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4,
b)        ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1, w szczególności w zakresie oświadczeń o stanie majątkowym lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono,
c)        z chwilą otrzymania od organu podatkowego informacji o złożeniu przez kontrolowanego zgodnie z art. 14c ust. 2 korygującej deklaracji obejmującej w całości stwierdzone nieprawidłowości, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Jeżeli kontrolowany skoryguje korygującą deklarację złożoną zgodnie z art. 14c ust. 2, organ kontroli skarbowej, który wydał wynik kontroli, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, podejmuje zakończone postępowanie kontrolne. Organ kontroli skarbowej kończy podjęte postępowanie kontrolne decyzją, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.
3. Przed wydaniem decyzji lub wyniku kontroli organ kontroli skarbowej wyznacza stronie 7-dniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.”;


27)        uchyla się art. 24a;


28)        po art. 24a dodaje się art. 24b w brzmieniu:
„Art. 24b. W przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 12, wynik kontroli albo decyzję wydaje dyrektor urzędu kontroli skarbowej, któremu przekazano postępowanie kontrolne lub kontrolę podatkową.”;


29)        art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. 1. Decyzję, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, doręcza się kontrolowanemu oraz organowi podatkowemu właściwemu dla kontrolowanego w dniu zakończenia kontroli reprezentującemu Skarb Państwa, który staje się wierzycielem obowiązków wynikających z tej decyzji.
2. Organ kontroli skarbowej może wystąpić do organu podatkowego, z żądaniem udzielenia informacji o prowadzonej na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229 poz. 1954, z późn. zm.4)) egzekucji obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 oraz złożyć skargę na przewlekłość postępowania egzekucyjnego lub zażalenie na postanowienie wydane przez organ egzekucyjny, o ile takie uprawnienie przysługuje wierzycielowi, niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 2, przysługują również w przypadku wydania przez organ odwoławczy, o którym mowa w art. 26 ust. 1, decyzji, w której uchylił decyzję organu kontroli skarbowej w całości lub w części – i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy.”;


30)        art. 26. otrzymuje brzmienie:
„Art. 26. 1. Od decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 oraz od decyzji, o której mowa w art. 245 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, służy odwołanie do właściwego dla kontrolowanego dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej - jeżeli decyzję wydał dyrektor urzędu kontroli skarbowej.
2. Od decyzji, o której mowa w art. 24 ust.1 pkt 1, od decyzji, o której mowa w art. 245 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa wydanych przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej oraz od decyzji, o których mowa w ust. 9, wydanych przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej albo przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej, nie służy odwołanie.
3. Od decyzji, o których mowa w ust. 2 stronie służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez organ, który wydał decyzję. Do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa dotyczące odwołań.
4. Właściwym w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej jest:
1)        Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, dyrektor urzędu kontroli skarbowej, jeżeli decyzja została wydana przez ten organ;
2)        Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, jeżeli decyzja została wydana przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej, z tym że w tym przypadku postępowanie może być wszczęte wyłącznie z urzędu.
5. Do uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej właściwy jest organ kontroli skarbowej, który ją wydał.
6. Organem właściwym w sprawach wznowienia postępowania jest dyrektor urzędu kontroli skarbowej jeżeli wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji.
7. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działanie dyrektora urzędu kontroli skarbowej, o wznowieniu postępowania rozstrzyga Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, który równocześnie wyznacza dyrektora urzędu kontroli skarbowej właściwego do przeprowadzenia postępowania co do przesłanek wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.
8. W sprawach o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej właściwy jest ten organ.
9. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności, uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej oraz odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze decyzji.”;


31)        w art. 27:
a)        ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Wynik kontroli w zakresie oświadczenia o stanie majątkowym doręcza się kierownikowi jednostki organizacyjnej, w której kontrolowany jest zatrudniony.”,

b)        po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. Wynik kontroli i dokumentacja z czynności kontrolnych w zakresie środków publicznych pochodzących z Unii Europejskiej mogą być przekazane:
1) właściwej instytucji zarządzającej;
2) organom Wspólnoty;
3) osobom uprawnionym na podstawie zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych;
4) przedstawicielom innych państw w zakresie realizacji wspólnych programów finansowanych ze środków publicznych pochodzących z Unii Europejskiej.”,

c)        dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Organ kontroli skarbowej może zwrócić się do kontrolowanego o dodatkowe wyjaśnienia w związku z informacją, o której mowa w ust. 3.”;
32)        art. 28 otrzymuje brzmienie:
„Art. 28. Przepisu art. 24 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli ustalenia kontroli dotyczą spraw zakończonych decyzją organu podatkowego. W tym przypadku organ kontroli skarbowej sporządza wynik kontroli, który przekazuje właściwemu dla kontrolowanego organowi podatkowemu oraz kontrolowanemu.”;

33)        w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania kontrolnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.”;

34)        art. 33 otrzymuje brzmienie:
„Art. 33. 1. Na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, wydane w związku z wszczętym postępowaniem przygotowawczym w sprawie o przestępstwa i wykroczenia oraz przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, banki są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących podejrzanego w zakresie:
1) posiadanych rachunków bankowych, liczby tych rachunków, w szczególności obrotów i stanów tych rachunków, z podaniem wpływów, obciążeń rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio ich nadawców i odbiorców;
2) posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków;
3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, z podaniem wysokości zobowiązań z tych kredytów lub pożyczek, celów na jakie zostały udzielone i sposobu zabezpieczenia ich spłaty, a także umów depozytowych i umów skrytek sejfowych;
4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi;
5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do innych niż banki podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie.
3. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.
4. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych, na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o dacie nabycia, ilości i wartości jednostek uczestnictwa oraz o ilości i wartości umorzonych jednostek uczestnictwa; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio.
5. Zakład ubezpieczeń, osoby i podmioty, za pomocą których zakład ubezpieczeń wykonuje czynności ubezpieczeniowe, towarzystwo emerytalne, na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, są obowiązane do sporządzenia i przekazania informacji o stronie umowy ubezpieczeniowej lub o osobie będącej członkiem otwartego funduszu emerytalnego; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio.
6. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1-5, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej określa zakres informacji oraz termin ich przekazania; żądanie oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa", a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.”;


35)        w art. 33a:
a)        ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 33 ust. 1-5, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wystąpić również w związku z postępowaniem kontrolnym, po uprzednim wezwaniu kontrolowanego do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia instytucji finansowych do przekazania tych informacji, jeżeli kontrolowany uprzednio:
1)        nie wyrazi zgody na udzielenie tych informacji, albo
2)        nie upoważni organu kontroli skarbowej do wystąpienia do instytucji finansowych wymienionych w art. 33 ust. 1-5 o przekazanie tych informacji, albo
3)        w terminie wyznaczonym przez organ kontroli skarbowej nie udzieli informacji lub upoważnienia, o których mowa w pkt 1 lub 2, albo
4)        udzielił informacji, które wymagają uzupełnienia lub porównania z informacjami pochodzącymi z instytucji finansowej.”,

b)        ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Instytucje finansowe wymienione w art. 33 ust. 1-5 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2.
4. Występując z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę wzajemnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami; przepis art. 33 ust. 6 stosuje się odpowiednio.”;


36)        art. 33b otrzymuje brzmienie:
„Art. 33b. 1. W toku postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia oraz o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe prowadzonego przez inspektora bądź w toku postępowania kontrolnego prowadzonego przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej dostęp do informacji, uzyskanych w trybie o którym mowa w art. 33, przysługuje wyłącznie inspektorowi prowadzącemu postępowanie lub czynności kontrolne, pracownikowi dokonującemu czynności kontrolnych i ich przełożonemu oraz właściwym organom kontroli skarbowej.
2. Informacje, uzyskane w trybie o którym mowa w art. 33, należy przechowywać w pomieszczeniu zabezpieczonym zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.
3. Po zakończeniu postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia oraz przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe lub kontrolnego informacje, uzyskane w trybie o którym mowa w art. 33, są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w szafach stalowych; Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej dokonuje w aktach sprawy adnotacji o wyłączeniu informacji.
4. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, uzyskanych w trybie o którym mowa w art. 33, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 34a.”;


37)        w art. 34:
a)        ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej stanowią tajemnicę skarbową, z wyjątkiem informacji gromadzonych i przetwarzanych w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.”,

b)        w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) osoby odbywające staż, praktykę zawodową lub studencką w komórkach organizacyjnych, o których mowa w art. 10 ust. 3 lub w urzędach kontroli skarbowej.”,

c)        ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również  po ustaniu zatrudnienia, stażu lub praktyki.”;

38)        w art. 34a w ust. 5:
a)        pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) sądowi, prokuratorowi, a także upoważnionym pisemnie przez prokuratora funkcjonariuszom Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego - w związku z toczącym się postępowaniem;”,

b)        po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a)        organom Wspólnoty, osobom uprawnionym na podstawie zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz przedstawicielom innych państw w zakresie kontroli:
a)        środków publicznych pochodzących z Unii Europejskiej,
b)        środków z innych źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi,
c)        prawidłowości przekazywania środków własnych do budżetu Unii Europejskiej;”;


39)        w art. 34b w ust. 3 po pkt 4b dodaje się pkt 4c w brzmieniu:
„4c) akredytowanym agencjom płatniczym realizującym zadania w ramach Wspólnej Polityki Rolnej.”;


40)        uchyla się art. 35;


41)        w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przeprowadzanie czynności wywiadu skarbowego polega, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 36aa-36h na uzyskiwaniu, gromadzeniu, przetwarzaniu i wykorzystywaniu informacji o dochodach, obrotach, rzeczach i prawach majątkowych podmiotów podlegających kontroli skarbowej w celu wykonania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1-3 i 14 oraz w ust. 2, a także w art. 3 pkt 4 i 5.”;


42)        w art. 36d w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zawierają dowody pozwalające na wszczęcie albo mające znaczenie dla postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub kierownik komórki organizacyjnej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych właściwej w sprawach wywiadu skarbowego przekazuje właściwemu prokuratorowi, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie.”;


43)        w art. 36f po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W zakresie posiadanego przez kontrolę skarbową dostępu do informatycznych baz danych wywiad skarbowy może udostępniać informacje pochodzące z tych baz podmiotom i organom, którym przysługują uprawnienia do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, bez wiedzy osób i podmiotów, których dane te dotyczą. Udostępnienie informacji odbywa się z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.”;

44)        art. 36k otrzymuje brzmienie:
„Art. 36k. 1. Pracę w wywiadzie skarbowym może podjąć osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, o nieposzlakowanej opinii, niekarana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, korzystająca w pełni z praw publicznych, posiadająca co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotowa jest się podporządkować, a także dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
2. Informacje o wolnych stanowiskach pracy w wywiadzie skarbowym, w tym stanowiskach kierowniczych, kandydatach zgłaszających się do naboru na te stanowiska oraz o zatrudnieniu w wyniku naboru na tych stanowiskach nie podlegają upowszechnianiu ani udostępnianiu.
3. Przyjęcie kandydata do pracy w wywiadzie skarbowym poprzedza się postępowaniem kwalifikacyjnym, na które składa się:
1)        przyjęcie podania o przyjęcie do pracy, kwestionariusza osobowego, a także dokumentów stwierdzających wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2)        przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;
3)        ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy w wywiadzie skarbowym;
4)        przeprowadzenie badania psychofizjologicznego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do kandydatów ubiegających się o przyjęcie do pracy w wywiadzie skarbowym oraz wzór składanego przez te osoby kwestionariusza osobowego, uwzględniając czynności niezbędne do przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego i ustalenia w jego toku przydatności i predyspozycji do pracy w wywiadzie skarbowym kandydatów ubiegających się o przyjęcie do tej pracy.”;

45)        po art. 36k dodaje się art. 36ka w brzmieniu:
„Art. 36 ka. 1. Pracownicy wywiadu skarbowego mogą być skierowani z urzędu lub na własną prośbę na badania lekarskie lub psychologiczne, w celu określenia ich stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pracy w wywiadzie skarbowym.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą być również poddane badaniom psychofizjologicznym. O skierowaniu na badania decyduje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Decyzja Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej nie wymaga uzasadnienia.”;


46)        w art. 39 :
a)        po ust.1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Inspektorem może być również osoba, która jest wpisana na listę doradców podatkowych, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 – 3.”,

b)        ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Inspektorzy, którzy wykonują czynności kontrolne lub prowadzą postępowania przygotowawcze, o których mowa w art. 6 ust. 2, podlegają corocznej ocenie kwalifikacyjnej.”;

47)        po art. 39 dodaje się art. 39a i 39b w brzmieniu:
„Art. 39a. 1.  Z dniem mianowania na stanowisko inspektora kontroli skarbowej dotychczasowy stosunek pracy na podstawie umowy o pracę przekształca się w stosunek pracy na podstawie mianowania.
2. Mianowanie na stanowisko inspektora kontroli skarbowej osoby będącej urzędnikiem służby cywilnej nie powoduje zmian w dotychczasowym stosunku pracy urzędnika służby cywilnej, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału.
3. Uzyskanie mianowania w służbie cywilnej przez inspektora kontroli skarbowej nie powoduje zmian w dotychczasowym stosunku pracy inspektora.
Art. 39b. 1. Aktu mianowania na stanowisko inspektora kontroli skarbowej dokonuje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej.
2. Akt mianowania powinien określać:
1)        imię i nazwisko;
2)        jednostkę organizacyjną, w której inspektor wykonuje czynności służbowe;
3)        rodzaj stanowiska inspektora;
4)        datę mianowania.
3. Stanowisko pracy, uposażenie oraz inne elementy związane z wykonywaniem czynności służbowych inspektora kontroli skarbowej, określi kierownik jednostki organizacyjnej wskazanej w akcie mianowania, w terminie nie dłuższym niż siedem dni od daty mianowania.
4. W przypadku zmiany rodzaju stanowiska inspektora Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej dokonuje zmiany treści aktu mianowania. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.”;


48)        po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu:
„Art. 40a 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, gdy jest to uzasadnione realizacją zadań kontroli skarbowej, może oddelegować inspektora kontroli skarbowej, do wykonywania zadań służbowych w innej jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej albo poza kontrolą skarbową w kraju, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.
2.  Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może oddelegować inspektora kontroli skarbowej, na jego wniosek lub za jego zgodą, do wykonywania zadań służbowych w innej jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej lub poza kontrolą skarbową w kraju.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących inspektorowi kontroli skarbowej w czasie oddelegowania, uwzględniając:
1)        sytuację rodzinną inspektora;
2)        charakter zadań służbowych w innej jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej oraz poza kontrolą skarbową, do których inspektor może być oddelegowany;
3)        organy uprawnione do występowania z wnioskiem o oddelegowanie inspektora;
4)        sposób zgłaszania wniosku i wyrażania zgody przez inspektora na oddelegowanie;
5)        tryb postępowania w przypadku zmiany warunków oddelegowania, uprawnienia i świadczenia przysługujące inspektorowi w tym czasie, w szczególności w zakresie ustalania i wypłaty uposażenia oraz prawa do urlopu;
6)        tryb i sposób odwołania inspektora z oddelegowania oraz zwolnienia inspektora przez instytucję ze stanowiska, które zajmował w niej podczas oddelegowania;
7)        sposób udokumentowania przez inspektora poniesionych kosztów przeniesienia, w tym podróży.”;


49)        po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:
„Art. 41a. 1. Stosunek pracy inspektora wygasa w przypadku:
1)        zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
2)        prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych;
3)        skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego;
4)        nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach odrębnych;
5)        prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej lub z pracy w urzędzie;
6)        śmierci inspektora.
2. Wygaśnięcie stosunku pracy inspektora stwierdza Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej.”;


50)        art. 42 otrzymuje brzmienie:
„Art. 42. 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może odwołać inspektora z zajmowanego stanowiska w przypadku:
1)        utraty nienagannej opinii;
2)        otrzymania ujemnej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniej oceny;
3)        tymczasowego aresztowania inspektora;
4)        skazania inspektora prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w art. 41a pkt 3.
2. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora z zajmowanego stanowiska w przypadku:
1)        złożenia przez inspektora rezygnacji z zajmowanego stanowiska;
2)        orzeczenia trwałej niezdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
3)        podjęcia zatrudnienia poza urzędem kontroli skarbowej albo komórkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 10 ust. 3.
3. Odwołanie z przyczyn określonych w ust. 1 lub ust. 2 jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.
4. Osobie odwołanej ze stanowiska inspektora kontroli skarbowej z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 2 przysługuje prawo do nawiązania stosunku pracy na stanowisku zajmowanym lub równorzędnym z zajmowanym przed uzyskaniem mianowania na stanowisko inspektora.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, nowe warunki pracy i płacy proponuje dyrektor urzędu kontroli skarbowej, w którym zatrudniony jest inspektor jest albo dyrektor generalny urzędu obsługującego ministerstwa właściwego do spraw finansów publicznych - jeżeli inspektor jest zatrudniony w tym urzędzie.
6. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej mianuje na stanowisko inspektora osobę, która została odwołana z tego stanowiska z  przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone  albo wydany został prawomocny wyrok uniewinniający; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania karnego.
7. Mianowanie, o którym mowa w ust. 6, może nastąpić wyłącznie na podstawie wniosku odwołanego inspektora złożonego nie później niż 3 miesiące od umorzenia postępowania karnego lub wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego.
8. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora, jeżeli wystąpiły przyczyny uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, określone w ustawie o służbie cywilnej; odwołanie w tym trybie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia.
9. W razie likwidacji jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, w której inspektor wykonuje pracę lub reorganizacji tej jednostki w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie inspektora Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej przenosi go do innej jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej.”;

51)        art. 43 otrzymuje brzmienie:
„Art. 43. W sprawach z zakresu stosunku pracy, nieuregulowanych w niniejszej ustawie, do inspektorów i pracowników stosuje się przepisy ustawy o służbie cywilnej dotyczące pracowników służby cywilnej, a do inspektorów, o których mowa w art. 39a ust. 2 i 3 również przepisy art. 49 ust. 5 i 6, art. 51 ust. 2, art. 52-53, art. 55 ust. 2, art. 56, art. 59, art. 67 ust. 7 i 8, art. 75, art. 81 ust. 1 i art. 90 ust. 3 ustawy o służbie cywilnej dotyczące urzędników służby cywilnej.”.


Art. 2.
W ustawie z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz.U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 z późn. zm.5)) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu:
„Art. 113a. Postępowania przygotowawcze w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe zawiesza się, jeżeli jego prowadzenie jest w istotny sposób utrudnione ze względu na toczące się postępowanie przed organami kontroli skarbowej, organami podatkowymi i sądami administracyjnymi.”.

Art. 3.
W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86, z późn. zm.6)) w art. 10 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

„1b. Przepisu ust. 1 pkt 2 lit. b nie stosuje się jeżeli w okresie zawieszenia wykonywania zawodu doradca podatkowy jest nieprzerwanie zatrudniony w:
1)        urzędzie kontroli skarbowej:
2)        komórkach organizacyjnych wyodrębnionych w strukturze urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, przy pomocy których Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania ustawowe
a do zakresu jego obowiązków należy stosowanie przepisów prawa podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi lub kontrolnymi.”.

Art. 4.
1. Postępowania kontrolne, wszczęte i niezakończone przez organy kontroli skarbowej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzi się według przepisów dotychczasowych.
2. W sprawach uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych oraz w sprawach wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną dyrektora urzędu kontroli skarbowej, właściwe są organy właściwe w takich sprawach po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, przy czym wszystkie podjęte w postępowaniu czynności pozostają w mocy.
3. Obowiązki i uprawnienia Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej jako strony w sprawach, o których mowa w ust. 2, w których w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy przysługuje lub została wniesiona skarga do sądu administracyjnego, przejmują organy właściwe w tych sprawach po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5.
Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotychczasowe stosunki pracy inspektorów kontroli skarbowej przekształcają się w stosunki pracy na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 6.
Do doradców podatkowych, którzy zawiesili wykonywanie zawodu i nie zostali skreśleni z listy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 7.
Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 9, art. 11c ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie tych przepisów w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, o ile nie są z nimi sprzeczne.

Art. 8.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->










UZASADNIENIE:

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->
Projekt zmian w ustawie o kontroli skarbowej modyfikuje bądź koryguje niektóre rozwiązania organizacyjne i doprecyzowuje przepisy regulujące uprawnienia organów kontroli skarbowej, szczególnie w zakresie dostępu organów kontroli skarbowej do informacji oraz zadań realizowanych przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. Znowelizowane zostają również przepisy z zakresu procedury postępowania kontrolnego, których stosowanie wywołuje rozbieżności interpretacyjne, lub, które w obecnym kształcie ograniczają efektywność działania kontroli skarbowej. Uproszczeniu i uelastycznieniu uległ także proces kontroli i audytu środków pochodzących z UE. Ponadto, celem projektu jest modyfikacja statusu inspektora kontroli skarbowej, którego stosunek pracy nawiązywany będzie na podstawie mianowania oraz możliwość poszerzenia kadry inspektorskiej o osoby posiadające uprawnienia doradców podatkowych.

Zmiana w art. 1 ust. 2 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 12 wyłącza z celów i zakresu kontroli skarbowej zagadnienia związane z obrotem towarowym z zagranicą i obrotu towarami przywożonymi z zagranicy. Dotychczasowa działalność organów kontroli skarbowej w tym zakresie stanowiła de facto powielenie zadań realizowanych przez organy celne i Służbę Celną. Wprowadzenie przedmiotowej zmiany wprowadzi przejrzystość w określaniu organów właściwych kontroli przestrzegania prawa w związku z przywozem i wywozem towarów oraz zlikwiduje zagrożenie wielokrotnego podejmowania czynności kontrolnych przez różne organy w stosunku do tych samych czynnościami obrotu.

Nowelizacja art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ma na celu zapewnienie spójności terminologicznej przepisów ustawy o kontroli skarbowej i przepisów materialnego prawa podatkowego oraz zapewnienie ich większej przejrzystości. Obecne brzmienie nowelizowanych przepisów wskazuje, iż do zakresu kontroli skarbowej należy ujawnianie i kontrola dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Natomiast przepisy materialnego prawa podatkowego regulujące opodatkowanie podatkiem dochodowym posługują się pojęciem „przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach”. W związku z nowelizacją art. 2 ust 1 pkt 2 i 3, odpowiedniej zmianie uległ art. 2 ust. 2.

Zmiana brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 4 związana jest z pojawiającymi się wątpliwościami w zakresie interpretacji co do zakresu kontroli skarbowej w przedmiocie środków publicznych. Na podstawie obecnego brzmienia nowelizowanych przepisów pojawiają się interpretacje ograniczające uprawnienia organów kontroli skarbowej wyłącznie do kontroli środków publicznych podlegających zwrotowi. Taka interpretacja przepisów jest niezgodna z ich celem i pozostawia poza zakresem kontroli zdecydowaną większość środków publicznych, w tym np. dotacje udzielane z budżetu państwa. Proponowana nowelizacja art. 2 ust. 1 pkt 4 ma na celu usunięcie wątpliwości interpretacyjnych i doprecyzowanie, iż do zakres kontroli skarbowej należy kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania wszystkich środków publicznych, niezależnie od tego czy podlegają one zwrotowi lub mają charakter bezzwrotny.


Uchylenie w art. 2 ust. 1 pkt 15 oraz ust. 3 związane jest z projektowaną reformą kontroli jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych i likwidacją kontroli resortowej w obecnym kształcie. Założeniem nowelizacji jest odejście od sprawowania stałej i opartej na planowaniu kontroli określonych zagadnień związanych z pracą jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. Taki rodzaj kontroli działalności organów administracji skarbowej i celnej powinien być realizowany w ramach nadzoru wynikającego z zwierzchności administracyjnej.


Dodanie w art. 2 ust. 1a oraz w art. 4 ust. 1 pkt 9 wynika m.in. z istniejących rozbieżności orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącego kompetencji organów kontroli skarbowej do wydawania decyzji przenoszących odpowiedzialność na osoby trzecie za zaległości podatkowe podatnika. Biorąc pod uwagę, iż celem kontroli skarbowej jest ochrona interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa oraz zapewnienie skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych, nie znajduje uzasadnienia pozbawianie organów kontroli skarbowej możliwości prowadzenia postępowań kontrolnych u osób, o których mowa w art. 110-117 a ustawy Ordynacja podatkowa. Rozwiązaniem powyższych wątpliwości jest wyraźne wskazanie, iż organy kontroli skarbowej są właściwe do orzekania o odpowiedzialności osób trzecich, w rozumieniu przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa. Powyższe uprawnienie organów kontroli skarbowej ograniczone będzie jednak wyłącznie do orzekania o odpowiedzialności osób trzecich w związku z prowadzonymi przez organy kontroli skarbowej postępowaniami kontrolnymi.


Nowelizacja art. 2a związana jest z uchyleniem w art. 2 ust. 1 punktu 17. Obecne umiejscowienie działalności analitycznej i prognostycznej w odniesieniu do negatywnych zjawisk występujących w obszarze właściwości kontroli skarbowej oraz przedstawianie w tym zakresie informacji i analiz organom administracji rządowej w przepisie określającym zakres kontroli skarbowej jest niewłaściwe. Art. 2 stanowiąc o zakresie kontroli skarbowej określa pewien obszar spraw związanych z ochroną interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa, w którym funkcjonują i podejmują czynności kontrolne organy kontroli skarbowej.
Działalności analityczna i prognostyczna jest natomiast zespołem czynności umożliwiających organom kontroli skarbowej podejmowanie właściwych działań w obszarze właściwości wyznaczonej art. 2. W związku z tym prawidłowym jest określenie takiej działalności jako zadania kontroli skarbowej, którego realizacja służyć będzie badaniu i rozpoznawaniu negatywnych zjawisk występującym w zakresie jej właściwości.


Zmiana art. 3a wynika z potrzeby dostosowania zakresu kontroli skarbowej do obowiązków wynikających z przepisów prawa wspólnotowego. Państwa Członkowskie Unii Europejskiej zobowiązane są do zapewnienia prowadzenia audytów, które mają na celu weryfikację skuteczności funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli, prawidłowości rachunków oraz prawidłowości i zgodności z prawem wydatków programów operacyjnych współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Państwa Członkowskie zobowiązane są do wyznaczenia, niezależnych od instytucji zaangażowanych we wdrażanie programów/funduszy, instytucji odpowiedzialnych za realizację audytów, wydawanie deklaracji zamknięcia i certyfikację. W szczególności Państwa Członkowskie zobowiązane są do ustanowienia Instytucji Audytowej i Jednostki Certyfikującej. Powyższe obowiązki, dotyczące zarówno perspektywy finansowej 2004 – 2006 jak i 2007 – 2013, wynikają z:
-        Rozporządzenia Komisji (WE) nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach Funduszy Strukturalnych,
-        Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999,
-        Rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej,
-        Rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW,
-        Rozporządzenia Komisji (WE) nr 465/2005 z dnia 22 marca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1663/95 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR.

Celem zaproponowanych zmian w art. 3a jest uproszczenie i uelastycznienie procesu  audytu środków pochodzących z UE.
Zmiana polega na poszerzeniu kręgu osób uprawnionych do przeprowadzania audytu o pracowników i inspektorów zatrudnionych w urzędach kontroli skarbowej, na podstawie upoważnienia, które wydawane będzie przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub przez upoważnionego dyrektora urzędu kontroli skarbowej. W wyniku zmiany art. 3a  uprawnionym do wydania sprawozdania lub opinii, w tym między innymi certyfikatu i deklaracji zamknięcia będzie również dyrektor urzędu kontroli skarbowej. Powyższe zmiany są istotne dla wdrażania w perspektywie finansowej 2007-2013 regionalnych programów operacyjnych. Wdrażanie tych programów spowoduje znaczny wzrost zadań dla służb kontrolnych w powyższym zakresie. W konsekwencji konieczne będzie lepsze wykorzystanie zasobów i zaangażowanie większej ilości pracowników urzędów kontroli skarbowej do wykonywania zadań związanych z audytem środków pochodzących z UE. Audyty systemów zarządzania i kontroli oraz wydatków w tych programach koordynowane i przeprowadzane będą przez właściwy miejscowo urząd kontroli skarbowej, co pozwoli na sprawne i terminowe realizowanie tych zadań.
Z doświadczeń służb krajowych nabytych w wyniku przeprowadzania kontroli środków pomocowych wynika, iż nadmierna złożoność proceduralna ustawy o kontroli skarbowej implikuje konieczność wykonywania przez służby kontrolne szeregu zbędnych czynności proceduralnych i jest powodem znacznego wydłużenia postępowań. Wprowadzenie uproszczeń proceduralnych jest możliwe, gdyż przedmiotem badań i ewentualnych ustaleń nie są prawa i obowiązki jednostek; badane są przede wszystkim systemy zarządzania i kontroli oraz ich funkcjonowanie.
Wymóg wykonywania audytów zgodnie z uznanymi w skali międzynarodowej standardami audytu wynika z ww. przepisów prawa wspólnotowego.

Zmiana art. 2 ust. 1 pkt 7 jest związana ze zmianą art. 3a i ma charakter dostosowawczy.


Nowelizacja art. 4 ust. 1 pkt 5 ma na celu usunięcie istniejących wątpliwości interpretacyjnych w zakresie możliwości przeprowadzania postępowań kontrolnych w podmiotach o kapitale mieszanym tj. podmiotach z uczestnictwem kapitałowym mienia państwowego i prywatnego, bez względu na wielkość udziału mienia państwowego. W praktyce brak projektowanej nowelizacji może doprowadzić do sytuacji, w której kontroli przestają podlegać kontroli, jeżeli w danym podmiocie nastąpi zaangażowanie udziału kapitału prywatnego w jakiejkolwiek wysokości. Proponowana zmiana pozwoli na badanie celowości i zgodności z prawem wykorzystywania przez kontrolowany podmiot mienia państwowego. Ponadto, nowelizacja ma na celu usunięcie istniejących ograniczeń podmiotowego zakresu kontroli podmiotów wykorzystujących mienie przekazane przez Skarb Państwa. Z uwagi na fakt, iż pojęcie realizacji zadań publicznych jest pojęciem niedookreślonym oraz, że mienie państwowe może by

Ciekawe. Trochę oddano przywilejów (pracy ) na pracowników UKS. A zyskają IKS jak zwykle. (doradcy)

Ciekawe czy to tylko "pomyłki" czy celowe działanie:
- dyrektorem UKS może byc doradca podatkowy - zakres egzaminu dla DP jest zdecydowanie węższy i mozna być DP bez jakiegokolwiek egzaminu. Jaki jest poziom tych osób doskonale wiemy!
- dyrektor UKS nie musi mieć doświadczenia (żadnego) jako IKS - co taki ktoś wie o pracy IKS-a?
- postępowanie należy zakończyć w terminie 6-ciu miesięcy pod groźba zaprzestania naliczania odsetek. OK ale jak to zrobić, często jest to niewykonalne!!!
- przenoszenie (oddelegowanie) IKS - coś się chyba pokićkało, bo przepisy sa mało czytelne.
- wyłączenie obrotu towarowego z działań KS - jak widać były zbyt duże ustalenia w tym zakresie.
- pokićkanie mianowań z ustawy o KS i ustawą o SC.

itd. itp. etc. ...

Sorki, ale w którym miejscu zyskują inspektorzy? Czy w tym, że będzie ich można delegować bez ich zgody na "występy" do większych ośrodków na okres kilku miesięcy? VIDE-przykład Białegostoku! Bo nie-inspektorów nie będzie można i zresztą nie trzeba! A nie dostrzegasz, że nie-inspektor zyskuje nowe uprawnienia do bardziej samodzielnej pracy? Dlaczego musimy antagonizować iks-ów i pozostałych kontrolujących? Albo UKSy przeciw IS i US? Przeciez jesteśmy w jednej drużynie! Nawet w swoim gronie nie przestaniemy się kłócić i narzekać? Zawsze można próbować (wiem, że czasem to trudne czy wręcz niemożliwe) zmienić pracę albo zdac egzamin na doradcę, iks lub urzędnika s.c.
Czego szczerze życzę i pozdrawiam!

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec--> <!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->25) w art. 14c ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Organ podatkowy niezwłocznie informuje właściwy organ kontroli skarbowej o złożeniu korygującej deklaracji zgodnie z ust. 2 oraz o skorygowaniu przez kontrolowanego korygującej deklaracji.”;


26) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1. Organ kontroli skarbowej kończy postępowanie kontrolne:
1) decyzją w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, gdy ustalenia dotyczą:
a) podatków, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, oraz podatku akcyzowego,
b) opłat i niepodatkowych należności budżetu państwa, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a;
2) wynikiem kontroli, gdy:
a) ustalenia dotyczą nieprawidłowości w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4,
b) ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1, w szczególności w zakresie oświadczeń o stanie majątkowym lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono,
c) z chwilą otrzymania od organu podatkowego informacji o złożeniu przez kontrolowanego zgodnie z art. 14c ust. 2 korygującej deklaracji obejmującej w całości stwierdzone nieprawidłowości, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Jeżeli kontrolowany skoryguje korygującą deklarację złożoną zgodnie z art. 14c ust. 2, organ kontroli skarbowej, który wydał wynik kontroli, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, podejmuje zakończone postępowanie kontrolne. Organ kontroli skarbowej kończy podjęte postępowanie kontrolne decyzją, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.
3. Przed wydaniem decyzji lub wyniku kontroli organ kontroli skarbowej wyznacza stronie 7-dniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.”;


Nie do końca zrozumiałem. Zgodnie z art 14c ust.7, urząd skarbowy:niezwłocznie informuje właściwy organ kontroli skarbowej o złożeniu korygującej deklaracji zgodnie z ust. 2 oraz o skorygowaniu przez kontrolowanego korygującej deklaracji
Skąd urząd ma wiedzieć, że w złożonej korekcie kontrolowany uwzględnił w całości ustalenia inspektora?
Czy z nowych przepisów wynika iż UKS kończy kontrole wynikiem kontroli a po otrzymaniu informacji z urzędu o skorygowaniu przez kontrolowanego korygującej deklaracji to podejmuje ponownie zakończone postępowanie i wydaje decyzję? A kto będzie kontrolować korekty składane przez kontrolowanego? A może kontrolowany składa korektę do korekty z innych przyczyn niż składał korektę po kontroli UKS.
Dlaczego te wszystkie niesprecyzowane ustawą obowiązki zostają wrzucone do urzędów skarbowych? Czy UKS- y nie mogą sami tego robić i przekazywać informacje do urzędu po rozpracowaniu korekty do skorygowanej deklaracji?

"Zmiana w art. 1 ust. 2 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 12 wyłącza z celów i zakresu kontroli skarbowej zagadnienia związane z obrotem towarowym z zagranicą i obrotu towarami przywożonymi z zagranicy."
A gdzie trafią osoby zajmujące się takim kontrolami  :angry2: na zieloną trawkę?

Do wątku Ramzesa
zapewne powołany zostanie UKKD - Urząd Kontroli Koretk Deklaracji,
a obecny scenariusz jest następujący:

akt. 1 kontrola z UKS, ustalenia, korekta, wynik,
akt. 2 ( po pewnym czasie, blisko przedawnienia) korekra - powrót do pierwotnego zeznania
akt. 3 ( konsternacja) i finał -NUS, DUKS i "cały" Skarb Państwa z ręką w nocniku
       jednak nocnik to słaby punkt scenariusza, a może? (tak jest już  po 23) wszyscy są   :sex:

A może uprościć te korekty i niech podatnik składa korektę decyzji wg. swojego widzimisię. UKS-owi będzie służyła skarga do Komisji Przyjazne Państwo, za pośrednictwem NUS w miejscowości o nawie rozpoczynającej sie na tę samą literę, co druga litera w nazwisku księgowego podatnika i po uzyskaniu  pod zażaleniem kontrasygnaty w firmie odwołania   od ordynatora oddziału psychiatrycznego posiadającego uprawnienia dowódcy jednostki ratownictwa chemicznego OSP.
To takie proste i łatwe rozwiązanie.  :rotfl:

Projekt zmiany ustawy o kontroli skarbowej przeanalizowałem do końca wraz z uzasadnieniem. Moim zdaniem bez wiedzy na temat treści aktów wykonawczych do projektu dotyczących właściwości miejscowej kontroli skarbowej i ich organizacji oraz zarządzeń w sprawie statutu Urzędów nie możemy za wiele powiedzieć. Jedno jest jednak pewne, że w celu ratowania UKS-ów przed exodusem IKS-ów wzywa się na pomoc doradców podatkowych. Pytanie rodzi się: gdzie są Ci wspaniali dyrektorzy UKS-ów skoro może nimi zostać facet po średniej szkole z kursem bachelor degree

A ja sobie wyobrażam taką sytuację pan doradca A. w 2008 roku doradza firmie "Y". W 2009 roku zostaje mianowany dyrektorem UKS właściwego miejscowo dla tej firmy "Y". W 2010 roku przeprowadzone zostaje postępowanie kontrolne wobec tej firmy za 2008 rok Pytanie: Jakie będą ustalenia? :mur:

A może pomyśleć czas nad sensownością egzaminu na iks w obecnym kształcie! Przecież zdanie tego egzaminu nie gwarantuje, że ktoś będzie dobrym inspektorem. I odwrotnie - widziałem wielu, którym się na tym egzaminie nie powiodło ostatnio, a byliby świetnymi iksami! Po jaki czort taka masa szczegółowych niezmiernie pytań z ustaw wszelkich tylko nie OS i uoks, PIT,CIT i VAT?! Czy układający pytania sądzą, że urzędnik musi znac na pamięć te teksty i nie ma LEXa LEGALISa czy wydrukowanych tekstów? Sorki, ale to chyba oderwanie od rzeczywistości.

A ja sobie wyobrażam taką sytuację pan doradca A. w 2008 roku doradza firmie "Y". W 2009 roku zostaje mianowany dyrektorem UKS właściwego miejscowo dla tej firmy "Y". W 2010 roku przeprowadzone zostaje postępowanie kontrolne wobec tej firmy za 2008 rok Pytanie: Jakie będą ustalenia? :mur:
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->
Oczywiście podatnik będzie odpowiednio reprezentowany w osobie Pana dyrektora UKS-u i byłego doradcy podatkowego. Dla  mnie interesujący jest natomiast  problem: dlaczego zamiast przeprowadzenia rzeczywistego konkursu na wszystkich dyrektorów UKS-ów spośród pracowników wykonujących kontrolę skarbową, podatkową o stażu co najmniej trzyletnim i tytule magisterskim z prawa lub ekonomii  proponuje się osoby z zewnątrz? Jeżeli dyrektorzy są Be ! To trzeba ich po prostu odwołać . Asertywność jest w cenie. To w końcu jest demokratyczne państwo rządów prawa, w którym odwaga obywatelska jest wysoko ceniona, nie tchórzostwo, ucieczka i strach przed odpowiedzialnością.

Przecież chodzi o przewietrzenie kadr (DUKS i IKS), do takiego wniosku doszedłby każdy decydent czytajacy to forum, ile tu juz było o "durnych" IKS i ich "wybitnych asystentach",
chyba mogę być spokojny bo jak raz IKS i DP w jednym

no jeszcze czego,  :nonono: może i sprawiedliwości!