Jaka jest procedura postępowania w Waszych US w następującej sytuacji:
1. Podatnik wykazuje w zez. rocz. np. PIT-36 sumę wpłaconych zaliczek w innej wysokości niż ta figurująca na karcie kontowej (P2B) - zaznaczamy BZ. Podatnik wykazał więcej wpłat niż faktycznie dokonał.
2. Zeznanie jest z kwotą nadpłaty do zwrotu. Tym samym nadpłata jest zawyżona.
3. Brak kontaktu z podatnikiem, by skorygował zeznanie. Zbliża się termin ustawowy zwrotu.
4. Co zrobić z zawyżoną nadpłatą? Zwrócić, choć zeznanie jest nieprawidłowe (BZ)? Nie zwracać i czekać na korektę albo skierować wniosek do PP o wydanie decyzji określającej zobowiązanie?

Najważniejsze, aby przed upływem terminu na zwrot nadpłaty wszcząć czynności sprawdzające poprzez wystosowanie wezwania do poprawy/skorygowania rozliczenia podatkowego.

Zwrot nadpłaconego podatku dochodowego, o ile nie podlega zaliczeniu na zaległe i bieżące zobowiązania podatkowe lub na wniosek podatnika na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, następują w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania rocznego w urzędzie skarbowym.
Powyższa zasada ma zastosowanie do zeznań rzetelnych, wypełnionych zgodnie z ustalonymi wymaganiami i nie zawierających błędów i oczywistych pomyłek.

Zgodnie z art. 77 § 2 w związku z art. 274 § 1 Ordynacji podatkowej termin zwrotu nadpłaty ulega odpowiedniemu przesunięciu, gdy zwrot nadpłaty nie mógł być dokonany z winy podatnika, a zwłaszcza gdy:
• zeznanie zawierające błędy lub oczywiste omyłki bądź wypełnione niezgodnie z ustalonymi unormowaniami
wymagało skorygowania,
• wystąpią wątpliwości co do poprawności złożonego zeznania i konieczne jest wezwanie podatnika w
wyznaczonym terminie do udzielenia wyjaśnień lub uzupełnienia zeznania.

Zatem nadpłata wynikająca z zeznania zawierającego stwierdzone przez organ błędy nie powinna być zwrócona, nawet jeśli upłynął ustawowy termin na jej dokonanie. U nas praktyka jest taka, ze wysyła się max. 2-3 zeznania do podatnika. Jeśli wezwany nie skoryguje zeznania w zakresie wskazanym przez organ, wtedy przekazujemy sprawę na PP w trybie art. 45 ust. 6 u.p.d.f. w związku z art. 21 § 3 i 5 Ordynacji podatkowej. Ewentualnie, jeśli doręczenie skutecznie dotarło do adresata, kierujemy wniosek o ukaranie do oskarżyciela skarbowego w związku z utrudnianiem czynności sprawdzających (art. 83 KK). Tu musi być jakaś logika działania w oparciu o zasadę proporcjonalności, ekonomikę postępowania z zastosowaniem jak najmniej sformalizowanych środków (procedur) i najmniej dolegliwych dla strony.

Wszczęcie postępowania wymiarowego w takich przypadkach powinna być wyjątkiem, a nie zasada, skoro ustawodawca ustanowił zasadę samoobliczenia zobowiązania podatkowego w podatkach dochodowych, a popełnione błędy powinny być w pierwszej kolejności korygowane przez podatnika w ramach czynności sprawdzających.