Również przeglądałem komentarze, co ciekawe znalazłem w komentarzu prof. Hausera taki to o to fragment (dotyczący wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego):

"Z uwagi na to, że skarga o wznowienie postępowania jest skierowana przeciw prawomocnemu orzeczeniu sądowemu, spośród przepisów dotyczących skargi zastosowania nie znajdą m.in. art. 52-56 i art. 61 PrPostAdmU (post. NSA z 16.10.2009 r., I OSK 1293/09, CBOSA)."

Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego wydaje się mimo wszystko być korzystniejsze, ze względu na potencjalną możliwość zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.

Wskaż proszę literaturę, komentarz, i stronę.
Gdyby tak było - stawiam piwo!
W końcu się ciekawie robi na tym forum.

A tak na marginesie gdyby tak było, to sąd nie mógłby zawiesić postępowania (?)
wtedy pewnie  organ musiałby je zawiesić (?)
Muszę to przeanalizować dokładnie.

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.

Znalazłem to w następującym komentarzu: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz /prof. zw. dr hab. Roman Hauser, prof. zw. dr hab. Marek Wierzbowski 2013. Strony nie mogę podać ponieważ korzystam z wersji elektronicznej z Legalisa. Ale jest to komentarz do art. 276 ppsa (odsyłający do odpowiedniego stosowania przepisów o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji w sprawach nieuregulowanych w rozdziale dotyczącym wznowienia postępowania). Punkt trzeci komentarza.

Jeżeli iść za komentarzem to sąd nie będzie mógł zawiesić postępowania sądowoadministracyjnego (ze skargi o wznowienie) z tego powodu że wcześniej złożono wniosek o wznowienie postępowania podatkowego.

Możliwość zawieszenia podatkowego postępowania w przedmiocie wznowienia zależy natomiast od tego który pogląd wyrażany w orzecznictwie uznać za słuszny.

Witam!

"Przekopałem" kilka komentarzy do p.p.s.a. Faktycznie tylko prof. Hauser w komentarzu do art. 276 p.p.s.a. z roku 2013 wyd. Beck seria "Duże Komentarze Becka" w tezie 3 na stronie 1017 wskazuje że art 56 p.p.s.a. nie dotyczy nadzwyczajnego trybu wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego, powołując się przy tym na jedno post. NSA z 16.10.2010. o sygn akt  I OSK 1293/09. W postanowieniu tym analizowano czy wniesienie skargi o wznowienie postępowania miało nastąpić do sądu administracyjnego czy do organu administracji. Przyjmując, że "zaskarżonym organem jest sąd administracyjny" - NSA uznał, że skargę należało wnieść bezpośrednio do sądu. Oczywiście w tym wyroku powołano doktrynę prawną z roku 2003 w której postulowało się w postępowaniu przez sądami administracyjnymi nie stosowanie szeregu przepisów dotyczących "zwykłego" postępowania przed sądem I instancji. W mojej ocenie to postanowienie nie rozstrzyga o nie stosowaniu art 56 p.p.s.a. w trybie wznowienia postępowania. Poniżej część uzasadnienia tego postanowienia.

"Zatem tak ścisłe powiązanie procedury wznowieniowej z przedmiotem tego postępowania, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, powoduje, iż wniesienie skargi o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem sądowym musi następować bezpośrednio do tego sądu. Stąd też w postępowaniu wywołanym żądaniem wznowienia postępowania, nie znajdą zastosowania te przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, które są związane jedynie ze zwykłym postępowaniem sądowoadministracyjnym - związanym z kontrolą funkcjonowania administracji publicznej. Jest tak dlatego, że w postępowaniu wznowieniowymm przedmiot kontroli jest ukształtowany odmiennie - jest nim działanie sądu w trybie zwykłym. Skarga o wznowienie postępowania jest skierowana przeciw prawomocnemu orzeczeniu sądowemu. Zatem zastosowania nie znajdą spośród przepisów dotyczących skargi m.in. art. 52 - 56 i art. 61 P.p.s.a. (K. Sobieralski, Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego, Zakamycze 2003, s. 78)."

Jednakże w innych komentarzach sędziów NSA - w tym też z roku 2013 - nie ma o tym ani nawet wzmianki.


Konsultowałem ten problem z sędzią z sądu administracyjnego - który tez wskazał, że jego zdaniem art 56 p.p.s.a. będzie miał zastosowanie przy wznowieniu postępowania przed sadem administracyjnym.

Ale gdyby nie miał zastosowanie art 56 p.p.s.a.  - to uważam, że to znacznie korzystniej dla wnoszących skargi o wznowienie postępowań przed sądami! Sprawy nie będą wisieć i będą szybko rozstrzygane.

Na tym chyba temat wyczerpaliśmy. Dziękuję za czujność "Czekisty".

Nie ma za co dziękować  

Co do szybkości wznowienia postępowania przed WSA to w pełni się z Tobą zgadzam. Jednak w przypadku NSA sprawa może wyglądać inaczej, podobno czas oczekiwania na rozpoznanie skargi kasacyjnej wynosi w Izbie Finansowej ok. 18 miesięcy. Ze skargami o wznowienie musi być zatem podobnie, skoro sprawy są rozpoznawane według kolejności wpływu. Wtedy trzeba by się moim zdaniem poważnie zastanowić co może być szybsze.

Ja wszystkie sprawy wznowieniowe mam przed NSA. Przed WSA nie mam żadnej.

Tylko że primo: można skorzystać z procedury przyśpieszającej; secundo: NSA ma galopującą chęć szybkiego załatwienia wszystkich spraw z NŹD. Sądzę że NSA te sprawy  natychmiast załatwi w powodu biegnących odsetek.

Byłoby korzystniej dla strony gdyby sprawa wznowieniona w postępowaniu podatkowym została zawieszona, a NSA czy WSA orzekłby co do istoty. Obecnie szacuję wieksze prawdopodobieństwo pozytywnego załatwienia sprawy przez sądy administracyjne niż przez organy podatkowe.

Jak na razie organy podatkowe w całej Polsce milczą - ja nie słyszałem jeszcze o żadnej uchylonej decyzji i morzeniu postępowania.

Tak długotrwałe przeciąganie spraw wznowieniowych przez organy nie odbywa się bez powodu (!?)

Tylko że jeszcze nie wiadomo co TK namiesza za rok czy dwa przy kolejnym wyroku w sprawie art 20 ust 3 updof w obecnym brzmieniu - chodzi mi o orzeczenie temporalne niekonstytucyjności

Proszę powiedz coś więcej o tej procedurze przyspieszającej bo prawdę mówiąc po raz pierwszy o tym słyszę. Wiem tylko że w uzasadnionych przypadkach sprawa może być rozpoznana z pominięciem zwykłej kolejności (czyli tej według kolejności wpływu sprawy do sądu).

Zgadzam się że większe prawdopodobieństwo uchylenia istnieje przed sądem administracyjnym. Jednak tu znowu pojawia się mój niepokój, czy oczekując na wyrok NSA nie minie termin przedawnienia a tym samym czy nie wygaśnie prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (art. 79 o.p.).

W jednej izbie (mojej) nakazano złożyć skargę kasacyjną od wyroku WSA w sprawie nieujawnionych za 2006r. Czy wiecie o co chodzi? Jestem tylko szarym pracownikiem US ale czy w takim razie nieujawnione - wracają?

Po mojemu izby nie chcą zwracać pieniędzy dopóki nie minie 3 miesięczny termin do wzniesienia wniosków o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego, żeby nie sprowokować medialnej burzy, która pociągnęłaby za sobą kolejny wysyp wniosków wznowieniowych. Ale to tylko moja teoria spiskowa

Ja jestem ciekawy jak orzeknie TK za lata 2007-2012. Uchylenie art. 20 za te lata spowoduje nie dziurę, a otchłań budżetową. Może dlatego JVR zrezygnował?

Moim zdaniem art 20 ust 3 TK odroczy na 1 rok. W tym czasie Min Fin zmieni przepsiy a zwrotów nie będzie. Troche sie uratuje.

Ale chyba MinFin nie ma prawa zmieniać przepisów wstecz?

Mam taką sytuację:
1. w odpowiednim terminie złożono wniosek o wznowienie postępowania
2. podatnik wpadł na pomysł i po dwóch miesiącach złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji

Podatnikowi chodzi oczywiście o wydłużenie postępowania wznowieniowego i odsetki, ponieważ w takim wypadku organ podatkowy powinien zawiesić postępowanie wznowieniowe do czasu wydania ostatecznej i prawomocnej decyzji w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. Już wiem, że podatnik będzie ją skarżył do sądu i dalej do kasacji, więc możliwość odwieszenia postępowania wznowieniowego będzie za jakiś rok... A odsetki będą biec. Czy można w takiej sytuacji w toku postępowania wznowieniowego wydać decyzję uchylającą i zwrócić podatnikowi zapłacony podatek?

To właściwie co należy robić? Wychodzi mi, że muszę wydać decyzję za 2008 rok. Nowych dowodów w postępowaniu nie zbiorę, bo podatnik i tak mnie olewa i nie odbiera niczego.

Wydac decyzje i niech izba sie martwi!

Masz rację tylko, że decyzja też musi być wydana z sensem. A poza tym dotychczasowe wyroki i wytyczne do kosza, więc pozostaje tylko opierać się na wyroku TK. Jak zwykle jesteśmy zostawieni samym sobie i róbta co chceta