U nas rozgorzał spór co do nowego hitu. Jedni uważają, że art,22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie jednorazowej amortyzacji dotyczy tylko tych podatników wobec, których US wydał zaświadczenie o pomocy de minimis.
Są jednak tacy, wobec których, urząd odmówi wydania bo np. dla firm transportowych zakup ciągników siodłowych nie stanowi takiej pomocy.
I właśnie na tym fakcie moi koledzy opierają twierdzenie,że jak coś nie jest pomocą de minimis to "ulga" w podatku z tyt. 1-razowej amortyzacji podatnikom sie nie należy.

Według mnie ustawa nie stawia takiego warunku podatnikowi, czyli nawet jesli ta 1-razowa amortyzacja nie jest pomocą publiczną to nadal może skorzystać z tego przepisu.

Jestem niestety osamotniona w swym twierdzeniu, a już szykują listę podatników do spec-kontroli.

A co Wy uważacie?

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->
Prawo jednorazowej amortyzacji dotyczy również pojazdów przeznaczonych do zarobkowego transportu drogowego.
Prowadzę małą firmę transportową. Czy mogę dokonać jednorazowej amortyzacji nabytego ciągnika siodłowego? Proszę o wyjaśnienie, gdyż spotykam sprzeczne informacje na ten temat.

Istotnie kwestia jednorazowej amortyzacji środków transportu o wartości nieprzekraczającej 50.000 euro nabywanych przez firmy transportowe wzbudziła w ostatnim okresie wiele kontrowersji. W Biuletynie informacyjnym nr 4 z br. omawialiśmy to zagadnienie, jednak temat nadal wzbudza wątpliwości, zatem jeszcze raz postaramy się go wyjaśnić.

Rozważania rozpocznijmy od przepisów ustawy o podatku dochodowym. I tak w art. 16k ust. 7 ustawy o PDOP oraz odpowiednio art. 22k ust. 7 ustawy o PDOF zapisano, że podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność (z nieistotnym dla omawianego tematu zastrzeżeniem), oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Ponadto w ust. 10 tego artykułu zaznaczono, że powyższa pomoc stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Zasady przyznawania i korzystania z pomocy de minimis reguluje zaś rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Z art. 1 ust. 1 lit. g) tego rozporządzenia wynika, że jego przepisów nie stosuje się do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego. I właśnie w związku z tym przepisem - w połączeniu z zastrzeżeniem zawartym w ustawie podatkowej - powstają wątpliwości, czy przewoźnicy mają prawo stosować preferencyjną metodę amortyzacji. Naszym zdaniem, co zostało już przedstawione w powołanym na wstępie artykule z BI nr 4/2008, przepis rozporządzenia nie odbiera prawa do przyspieszonej amortyzacji środków transportu przewoźnikom. W rozporządzeniu jednoznacznie mówi się jedynie o pomocy na nabycie pojazdów i tylko w tym zakresie pomoc de minimis jest wyłączona dla tej grupy przedsiębiorców. Pomocą na nabycie może być dotacja lub inny rodzaj dofinansowania zakupu danego środka trwałego. W żaden sposób pomocą na nabycie nie jest możliwość wcześniejszego zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik nie zyskuje bowiem dodatkowych środków finansowych, lecz ma jedynie możliwość przesunięcia (przyspieszenia) w czasie momentu odniesienia w koszty poniesionego wydatku. Fakt, że w danym roku podatnik poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów zmniejszy swój dochód do opodatkowania nie zmieni faktu, że ten sam podatnik zapłaci więcej podatku w kolejnym roku podatkowym, w którym nie uwzględni już wcześniej dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Tak więc w przypadku tej preferencji podatnik nie uzyskuje świadczeń, które można by nazwać pomocą na nabycie środka trwałego. Dodatkowym argumentem na obronę przedstawionego rozumowania są przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. nr 194, poz. 1983 ze zm.). W rozporządzeniu tym rozgraniczono bowiem pomoc w formie dotacji, ulgi podatkowej od pomocy w formie przyspieszonej amortyzacji. Podobne stanowisko w tej sprawie prezentuje Urząd Skarbowy w Krasnymstawie - postanowienie z 21 lutego 2007 r., nr PD/415-1/07.

Mamy jednak świadomość, że niektóre organy podatkowe wyjaśniają przeciwnie, odbierając firmom transportowym prawo do omawianej preferencji, o czym pisaliśmy już we wspomnianym BI 4/2008. Nie zmienia to jednak faktu, że nie można się zgodzić z takimi interpretacjami, a podatnikom, którzy je otrzymali, pozostaje jedynie dochodzić swych racji na drodze sądowej.

Podsumowując należy stwierdzić, że nie istnieją żadne argumenty ani przepisy prawa, które zabraniałyby dokonywania preferencyjnej amortyzacji pojazdów transportowych przez przewoźników.

Na zakończenie należy wyjaśnić, że zastrzeżenie w ustawach podatkowych mówiące, że jednorazowa amortyzacja stanowi formę pomocy de minimis oznacza jedynie tyle, że wpływa ona na limit tej pomocy. Zatem podatnik, który wcześniej korzystał z tego rodzaju pomocy, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnej amortyzacji, jeżeli pomoc ta przekroczyła określony pułap i odwrotnie - podatnik, który skorzysta z jednorazowej amortyzacji, w przyszłości może otrzymać mniejsze kwoty pomocy z tego typu programów wspólnotowych.
<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

całość: <a href="http://www.czasopisma.gofin.pl/index.php?id_pismo=1737&id_temat=92792" target="_blank">http://www.czasopisma.gofin.pl/index.php?i...&id_temat=92792</a>
(Biuletyn Informacyjny nr 7/2008)

Czy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych mogą dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych?
W art. 22k ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w stosunku do małych podatników oraz podatników po raz pierwszy rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej, przewidziano możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów. Przedmiotowe wsparcie zostało zakwalifikowane jako pomoc de minimis.

Jak wynika z art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomoc w formie jednorazowo dokonywanych odpisów amortyzacyjnych udzielana jest w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Zgodnie z art. 1 pkt g rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006), nie jest dopuszczalne udzielanie pomocy de minimis na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego. W konsekwencji przyjąć należy, iż przewidziana w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych metoda amortyzacji środków trwałych nie może być stosowana w odniesieniu do pojazdów przeznaczonych do drogowego transportu towarowego nabywanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego. Podkreślić należy, iż stosowanie odpisów amortyzacyjnych związane jest z nabyciem środka trwałego. Dokonanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych możliwe jest dopiero po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 22k ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Tym samym, korzyść ekonomiczna wynikająca z zastosowania ww. metody amortyzacji możliwa jest dzięki nabyciu środka trwałego. Wprowadzona przez ustawodawcę preferencyjna metoda amortyzacji jest jednym z instrumentów podatkowych mających na celu ułatwienie rozpoczęcia działalności gospodarczej oraz jej rozwój w przypadku małych podatników.

Mając na względzie cel wprowadzenia preferencyjnej metody amortyzacji przewidzianej w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również to, iż ww. instrument podatkowy wiąże się nierozerwalnie z nabyciem środka trwałego, uznać należy, iż nie może on być stosowany w odniesieniu do pojazdów przeznaczonych do drogowego transportu towarowego nabywanych przez podmioty prowadzące działalność w sektorze drogowego transportu towarowego.

Źródło: <a href="http://www.uokik.gov.pl/pl/pomoc_publiczna/faq/#pytanie19" target="_blank">http://www.uokik.gov.pl/pl/pomoc_publiczna/faq/#pytanie19</a>

o zaświadczenie o pomocy de minimis ubiegają sie zakłady pracy chronionej , natoniast z amrotyzacji może skorzystac każdy prowadzący dzialaność i spełniający, oczywiscie, ustawowo określone kryteria  

No to jeszcze coś na szybko z SIP'u:

<!--quoteo--><div class='quotetop'></div><div class='quotemain'><!--quotec-->Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie informuje, że zgodnie z treścią art. 22a ust 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają określone składniki majątku, jeżeli:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika
- są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania
- przewidywany okres ich używania przekracza rok
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 tejże ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22k ust. 8 tejże ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust.1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust.1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Zgodnie z art. 22k ust. 10 tejże ustawy, pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Zgodnie z art 22k ust. 11 ww. ustawy przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w złożonym wniosku oraz podatkowych unormowań prawnych w tym zakresie wynika, że jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art 22k ust.11 ustawy o podatku dochodowym, to ma Pan prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych w 2007r środków transportu (zaliczanych do grupy 7 Klasyfikacji Środków Trwałych) i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych w 2007r.

Skorzystanie z tej formy dokonania odpisów amortyzacyjnych będzie miało jednakże wpływ na wysokość limitu pomocy publicznej udzielonej ewentualnie Panu jako przedsiębiorcy przez państwo. W świetle przepisów rozporządzenia Komisji Wspólnot Europejskich nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006r. w sprawie stosowania art 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis, pomoc skierowana do firm prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu drogowego nie może przekroczyć limitu 100000 euro w ciągu ostatnich trzech lat.. Pomoc de minimis nie może być wykorzystana na zakup środków transportu. W przedstawionym przez Pana stanie faktycznym, pomocą de minimis jest zmniejszenie Pana zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym poprzez dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

<!--QuoteEnd--></div><!--QuoteEEnd-->

autorstwo: NUS w Łukowie, sygn. PD/415-42/2007 z 23.07.2007

US nie jest w tym przypadku organem urdzielającym PP i nie ma uprawnień do żądania ZWROTU POMOCY. Przepisy ustaw podatkowych nie uzależniają faktu zastosowania przez podatnika jednorazowej amortyzacji od tego czy ma on uprawnienia do otrzymania pomocy de minimis. Jeśli uzyska korzyść, poprzez uzyskanie nienależnej, pomocy to powinien zwrócić tę pomoc (wyliczoną wg wzoru) po decyzji właściwego organu (US nie są w tym wypadku właściwe) a nie korygować ksiąg podatkowych i zeznań.

U nas wydajemy zaświadczenia dla każdej osoby fizycznej, a zatem dla każdego wspólnika s.c.. Jeśli na naszym terenie działa s.c., a wspólnik mieszka gdzie indziej, wyliczona pomoc przesyłamy wg właściwości do jego urzędu.

A do do zwrotu tej pomocy- to komu miałby podatnik zwrócić tę pomoc?

Poza tym ten przepis, to jedna wielka kicha! I jak tu wierzyć ustawie?W jednym zdaniu jest twierdzenie,że jednorazowy odpis STANOWI pomoc de minimis, a już wg. innych przepisów nie stanowi.

I jak tu dobrze pracować, przyjaźnie do podatnika i miło? Znowu zrobia z nas kozły ofiarne, bo co nie zrobimy to powieszą na nas psy.

Dziekuję za pomoc, ma iść zapytanie do "góry" co z tym fantem zrobić.

Może nie w charakterze kontrolerskich hitów, ale... jak się okazuje jednorazowa amortyzacja ma być jednym z elementów stymulujących zmian w nowelizowanych ustawach PIT / CIT: <a href="http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/1662.htm" target="_blank">http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/1662.htm</a>

A owszem - zgadzam się na element stymulujący- zwłaszcza, gdy podatnik kupuje nowy samochód ciężarowy, zalicza w koszty całość zakupu a za 2 dni wycofuje go z działalności i jak przystało na dobrego katolika daruje ów samochód swojej primogeniturze.

Już policzyliście?

Vat wychodzi na zero,   a w PIT czysty zysk- TYLKO 18 % od wartości netto.

A my opodatkowujemy nasze całe 40 000 dochodu.