Czyli nie jest źle, przy podatkach wszyscy głupieją.
Wskazana sytuacja absolutnie nie wyklucza następującego ciągu przyczynowo-skutkowego. Nabyty został ciągnik do celów działalności rolniczej przez rolnika będącego podatnikiem podatku VAT. Okazało się, że zakup jest zbędny, a ciągnik nie jest potrzebny. Nastąpiło więc jego wycofanie z działalności rolniczej. Jak pisałem wcześniej nie jest to zabronione i ma do tego prawo każdy podatnik VAT. Wycofanie to nie podlegało opodatkowaniu z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku przy nabyciu ciągnika (umowa kupna sprzedaży z Niemiec). W innym przypadku musiałbyś tutaj zapłacić VAT. Po wycofaniu, ciągnik już jako składnik majątkowy niezwiązany z działalnością gospodarczą jest zbywany osobie trzeciej i stosowana jest zwykła umowa kupna-sprzedaży. Nie widzę w tym nic zabronionego. Co równie istotne w Twoim przypadku nie ma również żadnych obowiązków udokumentowania wycofania ciągnika (czyli tak naprawdę likwidacji środka trwałego). W mojej ocenie umowa kupna-sprzedaży jest w tej sytuacji jak najbardziej do przyjęcia. Niestety nie mogę zagwarantować, że ocena ta będzie zbieżna ze stanowiskiem KIP-u bądź stanowiskiem jakiegokolwiek organu podatkowego. Poruszamy się bowiem w sferze interpretacyjnej, w żaden sposób nie zdefiniowanej przepisami ustawy.
oktan 
, jednak od razu miałem na uwadze drugie dno tej sprawy 